У 1991 годзе ў Вільні адрадзілася першая беларуская газета “Наша Ніва”. А ў 1992-м рэдакцыя “Нашай Нівы” вырашыла выдаваць яшчэ адну газету – меншую, але часцейшую, – спецыяльна для беларусаў Віленшчыны.
"Літаратура", “Ксэракс беларускі”...
На жаль, нават ветэраны беларускай сацыял-дэмакратыі аказаліся не ў стане ўзгадаць што-небудзь канкрэтнае пра “Менскі веснік”. Хаця відавочна, што ў 1991-1992 гадах гэта было досыць уплывовае выданне.
Працягваем знаёміцца з непадцэнзурнай грамадска-палітычнай прэсай часоў Перабудовы ды Адраджэння.
Яшчэ адзін прыклад так званага “рэлігійнага” самвыдату, гэтым разам – каталіцкага
Культурна-асветніцкае выданне, у якім змяшчаліся матэрыялы на палітычныя, гістарычныя і нацыянальныя тэмы, а таксама літаратурныя творы.
“Charuhva Swabody“ – нешта сярэдняе паміж самыдатам ды афіцыйным выданнем. Так бы мовіць, спроба пераходнага варыянту.
Яскравы прыклад незалежнай рэгіянальнай перыёдыкі часоў перабудовы
З усёй маёй калекцыі газета “Рубон”, напэўна, у найбольшай ступені падпадае пад вызначэнне “самвыдат”. Бо амаль усе іншыя газеты, пра каторыя я пісаў, выдаваліся ў друкарнях. “Рубон” жа выдадзены па іншай тэхналогіі.
Гісторыя стварэння ўніяцкага часопісу.